maandag, mei 28, 2007

 

weekje hoeveel...?

Donderdagochtend zijn Leonie en ik even naar de stad geweest en in de namiddag hebben we alweer gewerkt aan ons verslag. We konden terug werken op de computers op de Secondary Boy School, wat het handig maakt. ’s Avonds zijn we bij Clara (dat meisje met haar Nederlands vriendje) gaan eten. We leerden er hoe we ‘chapati’ moeten maken. Dit hadden we ooit gegeten aan het meer, in Cape Maclear. Omdat we het zo lekker vonden vroegen we aan Clara en haar zus of ze ons wilden leren hoe we het moesten maken. Bloem, olie, water (indien gewenst gist) en zout en dan mengen maar. Dat dan uitrollen tot een soort pannenkoek en dan bakken. Het leek simpel en dat was het ook. En het smaakte heerlijk!…

Vrijdag hebben we ’s ochtends hard gewerkt aan een algemeen stukje. We hadden allemaal al een eigen versie gemaakt en dus hebben we deze eens vergeleken en samengevoegd. Tot de stroom uitviel…. Dan zijn we maar even gaan ontspannen met een spannend boekje, in afwachting tot er weer elektriciteit was. Toen we weer aan de slag wilden gaan merkten we dat we een heel stuk kwijt waren van ons werk en we dus weer opnieuw konden beginnen… Leve de elektriciteitsstoornissen hier…

We werkten door tot 19u, gingen eten en besloten daarna uit te gaan. Ook de drie nieuwelingen gingen mee. We probeerden nog een minibusje te vinden vanaf Chigwirizano (eindhalte) maar het was intussen al na 20u en er bleken gene meer te rijden. Dan maar een taxi bellen en intussen een cola’tje drinken. We gingen naar Diplomat’s en zagen er een aantal van onze vrienden. Daarna gingen we nog even naar Harry’s waar Duncan dj is en uiteindelijk belandden we weer zoals gewoonlijk in Chez. Het was een rustige avond maar wel gezellig.

We mochten vrijdag de sleutel bijhouden van het computerlokaal en gingen zaterdag ochtend vroeg aan de slag. De hele ochtend konden we rustig doorwerken. Het verslag schiet al goed op. ’s Middags was er les in het lokaal, waardoor we verplicht werden om iets anders te doen. We gingen even op internet en kwamen in de namiddag terug om te werken. Maar helaas, de stroom was weer uit, en dit voor een paar uurtjes. Dan maar weer boekje lezen en vroeg in bed kruipen…. Het deed me goed.

Zondagochtend, pinksteren, besloot ik naar de kerk te gaan. Leonie ging met me mee en we zochten achteraan een plaatsje. Na een minuutje ontdekten we dat we aan de verkeerde kant zaten, we hadden namelijk plaats genomen aan de mannenkant. Oeps… We namen aan de andere kant plaats en maakten direct vriendinnetjes. De mis duurde ongeveer 2 uur, met heel veel gezang, gedans en maar af en toe de priester aan het woord. We volgden de anderen wanneer er bijvoorbeeld op de knieen moest gezeten worden, rechtstaan enzovoort. Bij de vredeswens waren we weer een attractie, iedereen wilde onze hand schudden. En bij de communie moesten we knielen en je tong uitsteken… Zijn we weer een nieuwe ervaring rijker…. Het was een gezellige mis, en de tijd vloog voorbij dankzij het vele gezang en gedans!

Na de mis gingen we weer wat werken op de pc en ook in de namiddag. Duncan kwam nog even langs. Hij heeft voor mij een cd’tje gemaakt met Malawiaanse muziek (als dj moet je dat kunnen he!)

Vandaag gingen we weer vroeg aan de slag gaan, maar er was weer een stroompanne, dus komen we maar even naar de stad en proberen het vanmiddag opnieuw.

Vanavond gaan we eten bij Martin en morgen ga ik naar het ziekenhuis. Mijn hoest is er nog steeds en gaat nu gepaard met pijn in mijn borst/long, bij normaal ademen en erge pijn bij hoesten, lachen,.... Er is dus toch iets niet normaal waardoor ik me toch eens ga laten onderzoeken.... Gelukkig willen mijn vriendinnetjes mee om me te steunen.

Woensdag gaan we een grote koeienboer bezoeken en vrijdag willen we het verslag afhebben. Dan gaan we nog een weekendje genieten, afscheid nemen van iedereen en we proberen volgende week maandag hier te vertrekken... benieuwd of het lukt....

Comments:
*
Pas maar op dat die koetjes jouw longontsteking niet betrappen...
*
Hopelijk valt jullie stroom daar niet teveel meer uit, anders kunnen jullie daar nog langer blijven teneinde klaar te zijn met het verslag!
*
kVraag me idd ook af of het jullie zal lukken om daar seffens te vertrekken...???
Maar, al bij al, daarna komt nog een mega-prachtige periode van reizen, genieten, ontdekken, nieuwe mensen leren kennen, ... Klinkt eveneens OVER-heerlijk, niet???

Natte zoen, gelijk het typisch Belgisch weertje!
XXX
 
leuk om jouw schrijfsels telkens weer te lezen.Je taal is heel prettig en vlotjes en je foto's zijn super.Wat jammer van je hoest,laat die maar lekker achter bij de dokter...

kristien
 
En Veerle, mocht het je interesseren : vroeger, lang geleden, toen IK klein was, toen zaten ze in de kerk ook gesplitst! Ik deed trouwens nog mijn plechtige communie zo : links de meiskes, rechts de jongens! Zo zie je maar, héél herkenbaar!
Smak Mol!
Zorg voor de hoest. En bedank je vrienden en vriendinnen maar die je steunen in je ziek-zijn.
Zoen zoen Mol, zonnige zoen!
 
Een reactie posten



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?