veerle in malawi

Vrijdag 27 april ben ik samen met Nitesy naar een ander dorpje geweest om er de boeren te bezoeken. We werden weer eerst ontvangen door de hoofdman en mochten daarna de andere mensen in het dorp ondervragen. Het was duidelijk dat dit dorp rijker was dan mijn vorige dorpje. Er was ook een boer die echt in Zuid-Afrika voor landbouw gestudeerd heeft en nu een groot bedrijf heeft. Hij heeft 1100 kippen die hij opfokt voor het vlees en dan op de markt verkoopt. Ik mocht een kijkje nemen in de stal, moest eerst door een voetbadje en zag dat het er allemaal erg professioneel uitziet. Bijna net zoals bij ons, maar dan met goedkopere middelen. Naast de kippen had hij ook nog varkens waarmee hij fokt voor het vlees. Het contrast met alle andere boeren was erg groot. De meeste boeren hebben een hectare grond waarop ze maïs verbouwen, een paar kippen en geiten. En deze boer had 25 ha, heel wat dieren en natuurlijk een erg sjiek huis. De andere dorpsbewoners waren meer zoals al de rest van de boeren, met veel minder rijkdom. Gek dat deze mensen samen in een dorp wonen, rijk en arm samen… Tijdens de vragen ben ik bij een vrouw moeten blijven eten (‘lekkere’ nsima…) en helemaal op het einde werden we ook weer bij een ander gezin uitgenodigd die speciaal voor ons gekookt had. We konden dus niet weigeren en genoten daar alweer van een bord vol nsima. De mensen spraken geen Engels en Nitesy vertaalde voor mij alles. Ze nodigden mij uit om nog eens te gaan eten en we spraken af om de zondag erna langs te gaan. Nitesy was niet uitgenodigd, waardoor ik alleen moest gaan. Uiteindelijk heb ik kunnen verkrijgen dat ik de jongens van het bouwteam kon meebrengen. Want het dorpje ligt vlak naast de school waar zij aan het bouwen zijn, waardoor ze elkaar ook kennen. Zo moet ik toch niet alleen gaan naar die mensen…

Vrijdagavond ben ik met de jongens uitgeweest, hebben vanalles gemixt en de volgende dag had ik dus een lekkere kater… En net nu vertrokken we om 6uur ’s ochtends naar het Zuiden om Mount Mulanje te bezoeken. Gelukkig lieten mijn reisgenoten- Lotte, Leonie en Joeri- mij aan het raam zitten, zodat de frisse lucht toch een beetje deugd deed…

Na een lange busrit naar Blantyre en daarna verder naar Mulanje kwamen we eindelijk aan rond 16uur. Tijdens het overstappen in Blantyre ben ik ook geld kwijtgeraakt doordat iemand het uit mijn broekzak heeft gestolen. Gelukkig was het niet zoveel (500 of 1000 kwacha, dus 3 of 6 euro). Aangekomen in Mulanje zochten we de juiste personen die ons konden helpen op de berg. We vonden een jongen, Djuma, die ons wel wou meenemen de berg op. We kochten eten voor 5 dagen ver, en spraken de volgende dag om 6uur af om samen op pad te gaan.