vrijdag, maart 16, 2007
week 1
Dag iedereen,
Het is intussen een week geleden dat ik richting Malawi ben vertrokken, hoog tijd dus voor een update…
Vrijdagochtend vertrok ik samen met mijn uitwuifcommittée richting Zaventem waar ik Leonie en Lotte zou ontmoeten. Hun trein bleek een uur vertraging te hebben maar gelukkig werd daar op voorhand rekening mee gehouden zodat we toch nog allemaal op tijd waren om in te checken richting London. Na afscheid te nemen van iedereen liepen we door de controle en gingen we echt op weg naar ons avontuur… We hadden nog wat tijd om de winkeltjes vluchtig te bekijken en ons naar onze gate te begeven. Een klein vliegtuigje van British Airways bracht ons naar London Heatrow, waar we zes uur moesten wachten. En dat is best wel lang als je niets te doen hebt en vol spanning zit… Lotte heeft wat geslapen en Leonie en ik hebben in de winkeltjes wat rondgekeken. En onze laatste maaltijd in Europa was de Burger King! Uiteindelijk konden we vertrekken voor een lange vlucht richting Johannesburg in Zuid-Afrika. Van deze keer was het een groot vliegtuig (een dubbeldekker), met ligzetels in eerste klas. Maar ook bij ons was het niet slecht want iedereen had in de rugleuning van de stoel voor zich een tvtje zitten, waarop je films kon bekijken gedurende de hele vlucht… Lekker luxe dus!
Na een slaaploze vlucht kwamen we aan in Johannesburg om 6 uur ’s ochtends. Lotte ging alweer pitten en wij ontdekten de Afrikaanse winkeltjes… En om 12u konden we naar onze vlucht gaan van Air Malawi. We vroegen bij het inchecken elk een stoel aan het raam zodat we allen goed konden zien wat Afrika ons te bieden heeft. En we hadden erg veel geluk, want gedurende de twee uur durende vlucht van Zuid-Afrika tot Malawi hadden we praktisch de hele tijd heldere hemel en dus een erg mooi zicht! De vlucht alleen al was de moeite van deze hele reis vond ik!!! We zagen bergen, rivieren, hutjes en veel meer (maar geen olifanten)
Aangekomen in Malawi hebben we eerst geld gewisseld en werden opgewacht door twee mannen van ACEM met een groot bord met onze namen op waarop ‘Welcome to Malawi’ stond… We voelden ons al direct thuis!
We werden door de mannen naar onze teamgenoten gereden in Likuni. Gedurende de half uur durende rit keken we onze ogen uit…
Aangekomen in Likuni bleek dat de 9 jongens van de andere teams (bouwteam: Maarten, Hans en Daan, electroteam: Frans en Paul en ICT-team: Joppe, Harm, Yvo en Joeri) op dezelfde plaats logeren als wij. Dit is in een groot en luxe gebouw dat ooit is gebouwd voor de priesters. Maar omdat het aantal priesters hier erg klein is tegenwoordig (er is een priester en een leerlingpriester aanwezig) zijn er veel kamers vrij en dus konden wij daar allemaal bij. We kregen een maaltijd aangeboden die de kok en kokkin hier klaarmaken voor ons we maakten kennis met de jongens en de mensen hier. Ook de buurt werd verkend en we gingen naar het nabij gelegen dorpje een biertje drinken… Een gezellig en rustig sfeertje was mijn eerste indruk….
Leonie , Lotte en ik kregen samen een kamer en de jongens hielpen ons met het ophangen van ons muskietennet. En ’s avonds speelden we gezelschapsspelletje en lazen wat in boekjes en gingen uiteindelijk vroeg naar bed….
Zondag namen de jongens ons mee naar Lilongwe, de hoofdstad van Malawi om deze te ontdekken. Veel viel er niet te ontdekken, want veel was gesloten. En op zich kan je het ook niet echt een stad noemen… Een paar straten en dat is het. Wel heel veel bedelaars en mensen die dingen proberen te verkopen komen ons blanken tegemoet. Het is erg cru om altijd nee te moeten zeggen vind ik. Vooral als er iemand zonder benen of ogen komt bedelen…. Maar iedereen raadt het af om nu al iets te geven, want dan komen ze telkens terug omdat ze weten dat je hen iets geeft. Ik spaar mijn geld dus nog tot het einde van ons verblijf hier voor hen…
Maandag hebben we zowat de hele ochtend gewacht op de man van ACEM die ons ging komen bezoeken en niet kwam. Uiteindelijk kwam hij toch in de namiddag en bezochten we de Likuni Girl School iets verderop. Dit was echt zoals je op tv soms ziet. Een klas van ongeveer 50 meisjes (met verplicht kort haar) met uniformpjes aan. En toen we binnen kwamen antwoorden ze allemaal in koor ‘Good morning’ en meer van dat…. Mooi om te zien! En overal waar we komen zwaait iedereen de hele tijd naar ons. We waren op de school ook echt een attractie!
Dinsdag hadden we bedacht dat het wel leuk zou zijn om een fiets te kopen en zo wat de buurt te kunnen verkennen. De priester (Peter) had ons beloofd dat hij met ons mee zou gaan naar de stad om een fiets te kopen zodat we niet te erg zouden worden afgezet. Want het is zo dat zodra ze blanken zien de prijs verdrievoudigen van wat het normaal is. Maar Peter is niet op komen dagen en uiteindelijk hebben we er om 15uur de brui aan gegeven en met de minibus zelf richting stad getrokken om het eeuwige wachten te doorbreken… Men rijdt hier met minibusjes rond die ze helemaal volstoppen met mensen, kippen en andere aankopen. In het doorgaan hadden we zowat een privébusje voor ons alleen maar in het terug keren zaten we er met 28 mensen in… Lekker krap, als je bedenkt dat de deur er los inzit en de zijkant loshangt en alles wiebelt… maar wel gezellig, want dit busje had een radio aanstaan met lekkere muziek waardoor het geplet werd verzacht… In Lilongwe gingen we even op internet (lekker traag waardoor ik geen tijd had om mijn blog te uploaden) en erna ook naar de winkel om wat fruit en koekjes te kopen. Ze hebben twee grote supermarkten en de ene is echt heel modern waar je praktisch alles kan kopen. Maar de prijs is niet zooo goedkoop (toch wel nog iets minder dan bij ons, maar niet zo’n groot verschil eigelijk).
Woensdag zijn we dan toch met de priester om een fiets geweest in de stad. We hebben elk een nieuwe fiets gekocht voor ongeveer 50 euro. Wij wilden toen met de fiets terug naar huis rijden, maar dat kon niet. Er werd een auto geregeld met laadbak waarin de fietsen werden gelegd en ik reed mee met die man richting ons huis en Leonie en Lotte met de priester. Onderweg pikten we nog drie jongens op die onze fietsen moesten rijklaar maken. Aangekomen gingen de jongens aan het werk met onze fietsen, haalden ze alles uit elkaar en maakten er rijklare fietsen van. Blijkbaar kan je hier geen fiets kopen waar je direct op kan kruipen. De verkopers zijn puur verkopers en kennen er verder niets van. Nadien moet je dus een fietsenmaker zoeken die je fiets rijklaar maakt. De banden werden afgehaald, de spaken vastgezet, de banden opgepompt en meer van dat. Nadien bleek een fiets al op voorhand een lekke band te hebben, een andere een slecht zadel en de derde (de mijne) zag er goed uit. Een van de werknemers van het domein hier ging verder aan de slag om een nieuwe band te kopen en dat in elkaar te zetten. En ’s middags gingen we op pad met onze nieuwe fietsen. Van mijn fiets blijken de remmen niet te werken, maar de rest ging prima! We reden tot halverwege Lilongwe en terug en gingen naar het cafeetje in het dorpje hier nadien iets drinken. Wel lekker lastig in de hitte en berg op berg af, maar wel gezellig. En we zijn een echte attractie voor mensen hier die allemaal zwaaien en roepen naar ons! Het was een gezellig dag we afsloten met spelletjes spelen en filmpje kijken op de laptop van de jongens….
Donderdag hebben we het NAC (Natural Research College) bezocht, de landbouwuniversiteit hier niet ver van. We hebben er onze opdracht besproken en gaan hier maandag verder mee. We kunnen het onderzoek uitvoeren en krijgen hiervoor een student mee die voor ons vertaalt. Nu moeten we de vragenlijst opstellen om aan de boeren wat informatie te verkrijgen over de toestand hier. Nadien heeft Jozef van NAC ons rondgeleid in de buurt en we zijn een kijkje gaan nemen bij het bouwteam. Daar aangekomen goot het heel erg hard en waren er geen jongens te zien. Wij lekker kletsnat terug thuis gekomen en een nieuwe ‘date’ gemaakt met Jozef. Zondag gaan we samen naar de kerk, dit begint om 8uur en eindigt pas in de namiddag. Klinkt wel leuk….
En ’s avonds zijn we uitgeweest! Het nachtleven van Lilongwe gaan ontdekken…. Leonie, Maarten, Daan, Joeri, Paul en ik kropen bij de leerlingpriester Philip en een vriend van hem in de auto (lekker krap in een klein rammelbakje) en we gingen naar een dancing. Erg leuk en gezellig is het geworden. En telkens er vreemde mannen op Leonie of mij afkwamen jaagde Philip ze weg door er tussen te gaan staan of ze echt weg te jagen… Hij zou zelf voor ons op de vuist gaan zei ie… goede bodygard dus ;)
Rond 4.30u waren we terug en deze ochtend om 8u op… Nu beetje lekker kapot dus, maar het was de moeite waard!!!
Dit weekend wordt ook lekker druk. Zaterdagochtend gaan we naar een trouw die Philip regelt en we mogen eens een kijkje komen nemen hier in de kerk naast de deur. ’s Middags gaan we naar toneel (beetje straatopvang van kinderen wordt er hier gedaan en ze geven een opvoering zaterdag) en ’s avonds uit eten en daarna weer lekker stappen met de groep. Het ICT- en Electroteam zijn dit weekend naar het meer weg, dus we hebben de drie jongens van het bouwteam voor ons alleen... Dat wordt gezellig…
Het is intussen een week geleden dat ik richting Malawi ben vertrokken, hoog tijd dus voor een update…
Vrijdagochtend vertrok ik samen met mijn uitwuifcommittée richting Zaventem waar ik Leonie en Lotte zou ontmoeten. Hun trein bleek een uur vertraging te hebben maar gelukkig werd daar op voorhand rekening mee gehouden zodat we toch nog allemaal op tijd waren om in te checken richting London. Na afscheid te nemen van iedereen liepen we door de controle en gingen we echt op weg naar ons avontuur… We hadden nog wat tijd om de winkeltjes vluchtig te bekijken en ons naar onze gate te begeven. Een klein vliegtuigje van British Airways bracht ons naar London Heatrow, waar we zes uur moesten wachten. En dat is best wel lang als je niets te doen hebt en vol spanning zit… Lotte heeft wat geslapen en Leonie en ik hebben in de winkeltjes wat rondgekeken. En onze laatste maaltijd in Europa was de Burger King! Uiteindelijk konden we vertrekken voor een lange vlucht richting Johannesburg in Zuid-Afrika. Van deze keer was het een groot vliegtuig (een dubbeldekker), met ligzetels in eerste klas. Maar ook bij ons was het niet slecht want iedereen had in de rugleuning van de stoel voor zich een tvtje zitten, waarop je films kon bekijken gedurende de hele vlucht… Lekker luxe dus!
Na een slaaploze vlucht kwamen we aan in Johannesburg om 6 uur ’s ochtends. Lotte ging alweer pitten en wij ontdekten de Afrikaanse winkeltjes… En om 12u konden we naar onze vlucht gaan van Air Malawi. We vroegen bij het inchecken elk een stoel aan het raam zodat we allen goed konden zien wat Afrika ons te bieden heeft. En we hadden erg veel geluk, want gedurende de twee uur durende vlucht van Zuid-Afrika tot Malawi hadden we praktisch de hele tijd heldere hemel en dus een erg mooi zicht! De vlucht alleen al was de moeite van deze hele reis vond ik!!! We zagen bergen, rivieren, hutjes en veel meer (maar geen olifanten)
Aangekomen in Malawi hebben we eerst geld gewisseld en werden opgewacht door twee mannen van ACEM met een groot bord met onze namen op waarop ‘Welcome to Malawi’ stond… We voelden ons al direct thuis!
We werden door de mannen naar onze teamgenoten gereden in Likuni. Gedurende de half uur durende rit keken we onze ogen uit…
Aangekomen in Likuni bleek dat de 9 jongens van de andere teams (bouwteam: Maarten, Hans en Daan, electroteam: Frans en Paul en ICT-team: Joppe, Harm, Yvo en Joeri) op dezelfde plaats logeren als wij. Dit is in een groot en luxe gebouw dat ooit is gebouwd voor de priesters. Maar omdat het aantal priesters hier erg klein is tegenwoordig (er is een priester en een leerlingpriester aanwezig) zijn er veel kamers vrij en dus konden wij daar allemaal bij. We kregen een maaltijd aangeboden die de kok en kokkin hier klaarmaken voor ons we maakten kennis met de jongens en de mensen hier. Ook de buurt werd verkend en we gingen naar het nabij gelegen dorpje een biertje drinken… Een gezellig en rustig sfeertje was mijn eerste indruk….
Leonie , Lotte en ik kregen samen een kamer en de jongens hielpen ons met het ophangen van ons muskietennet. En ’s avonds speelden we gezelschapsspelletje en lazen wat in boekjes en gingen uiteindelijk vroeg naar bed….
Zondag namen de jongens ons mee naar Lilongwe, de hoofdstad van Malawi om deze te ontdekken. Veel viel er niet te ontdekken, want veel was gesloten. En op zich kan je het ook niet echt een stad noemen… Een paar straten en dat is het. Wel heel veel bedelaars en mensen die dingen proberen te verkopen komen ons blanken tegemoet. Het is erg cru om altijd nee te moeten zeggen vind ik. Vooral als er iemand zonder benen of ogen komt bedelen…. Maar iedereen raadt het af om nu al iets te geven, want dan komen ze telkens terug omdat ze weten dat je hen iets geeft. Ik spaar mijn geld dus nog tot het einde van ons verblijf hier voor hen…
Maandag hebben we zowat de hele ochtend gewacht op de man van ACEM die ons ging komen bezoeken en niet kwam. Uiteindelijk kwam hij toch in de namiddag en bezochten we de Likuni Girl School iets verderop. Dit was echt zoals je op tv soms ziet. Een klas van ongeveer 50 meisjes (met verplicht kort haar) met uniformpjes aan. En toen we binnen kwamen antwoorden ze allemaal in koor ‘Good morning’ en meer van dat…. Mooi om te zien! En overal waar we komen zwaait iedereen de hele tijd naar ons. We waren op de school ook echt een attractie!
Dinsdag hadden we bedacht dat het wel leuk zou zijn om een fiets te kopen en zo wat de buurt te kunnen verkennen. De priester (Peter) had ons beloofd dat hij met ons mee zou gaan naar de stad om een fiets te kopen zodat we niet te erg zouden worden afgezet. Want het is zo dat zodra ze blanken zien de prijs verdrievoudigen van wat het normaal is. Maar Peter is niet op komen dagen en uiteindelijk hebben we er om 15uur de brui aan gegeven en met de minibus zelf richting stad getrokken om het eeuwige wachten te doorbreken… Men rijdt hier met minibusjes rond die ze helemaal volstoppen met mensen, kippen en andere aankopen. In het doorgaan hadden we zowat een privébusje voor ons alleen maar in het terug keren zaten we er met 28 mensen in… Lekker krap, als je bedenkt dat de deur er los inzit en de zijkant loshangt en alles wiebelt… maar wel gezellig, want dit busje had een radio aanstaan met lekkere muziek waardoor het geplet werd verzacht… In Lilongwe gingen we even op internet (lekker traag waardoor ik geen tijd had om mijn blog te uploaden) en erna ook naar de winkel om wat fruit en koekjes te kopen. Ze hebben twee grote supermarkten en de ene is echt heel modern waar je praktisch alles kan kopen. Maar de prijs is niet zooo goedkoop (toch wel nog iets minder dan bij ons, maar niet zo’n groot verschil eigelijk).
Woensdag zijn we dan toch met de priester om een fiets geweest in de stad. We hebben elk een nieuwe fiets gekocht voor ongeveer 50 euro. Wij wilden toen met de fiets terug naar huis rijden, maar dat kon niet. Er werd een auto geregeld met laadbak waarin de fietsen werden gelegd en ik reed mee met die man richting ons huis en Leonie en Lotte met de priester. Onderweg pikten we nog drie jongens op die onze fietsen moesten rijklaar maken. Aangekomen gingen de jongens aan het werk met onze fietsen, haalden ze alles uit elkaar en maakten er rijklare fietsen van. Blijkbaar kan je hier geen fiets kopen waar je direct op kan kruipen. De verkopers zijn puur verkopers en kennen er verder niets van. Nadien moet je dus een fietsenmaker zoeken die je fiets rijklaar maakt. De banden werden afgehaald, de spaken vastgezet, de banden opgepompt en meer van dat. Nadien bleek een fiets al op voorhand een lekke band te hebben, een andere een slecht zadel en de derde (de mijne) zag er goed uit. Een van de werknemers van het domein hier ging verder aan de slag om een nieuwe band te kopen en dat in elkaar te zetten. En ’s middags gingen we op pad met onze nieuwe fietsen. Van mijn fiets blijken de remmen niet te werken, maar de rest ging prima! We reden tot halverwege Lilongwe en terug en gingen naar het cafeetje in het dorpje hier nadien iets drinken. Wel lekker lastig in de hitte en berg op berg af, maar wel gezellig. En we zijn een echte attractie voor mensen hier die allemaal zwaaien en roepen naar ons! Het was een gezellig dag we afsloten met spelletjes spelen en filmpje kijken op de laptop van de jongens….
Donderdag hebben we het NAC (Natural Research College) bezocht, de landbouwuniversiteit hier niet ver van. We hebben er onze opdracht besproken en gaan hier maandag verder mee. We kunnen het onderzoek uitvoeren en krijgen hiervoor een student mee die voor ons vertaalt. Nu moeten we de vragenlijst opstellen om aan de boeren wat informatie te verkrijgen over de toestand hier. Nadien heeft Jozef van NAC ons rondgeleid in de buurt en we zijn een kijkje gaan nemen bij het bouwteam. Daar aangekomen goot het heel erg hard en waren er geen jongens te zien. Wij lekker kletsnat terug thuis gekomen en een nieuwe ‘date’ gemaakt met Jozef. Zondag gaan we samen naar de kerk, dit begint om 8uur en eindigt pas in de namiddag. Klinkt wel leuk….
En ’s avonds zijn we uitgeweest! Het nachtleven van Lilongwe gaan ontdekken…. Leonie, Maarten, Daan, Joeri, Paul en ik kropen bij de leerlingpriester Philip en een vriend van hem in de auto (lekker krap in een klein rammelbakje) en we gingen naar een dancing. Erg leuk en gezellig is het geworden. En telkens er vreemde mannen op Leonie of mij afkwamen jaagde Philip ze weg door er tussen te gaan staan of ze echt weg te jagen… Hij zou zelf voor ons op de vuist gaan zei ie… goede bodygard dus ;)
Rond 4.30u waren we terug en deze ochtend om 8u op… Nu beetje lekker kapot dus, maar het was de moeite waard!!!
Dit weekend wordt ook lekker druk. Zaterdagochtend gaan we naar een trouw die Philip regelt en we mogen eens een kijkje komen nemen hier in de kerk naast de deur. ’s Middags gaan we naar toneel (beetje straatopvang van kinderen wordt er hier gedaan en ze geven een opvoering zaterdag) en ’s avonds uit eten en daarna weer lekker stappen met de groep. Het ICT- en Electroteam zijn dit weekend naar het meer weg, dus we hebben de drie jongens van het bouwteam voor ons alleen... Dat wordt gezellig…
Comments:
<< Home
Hi Veerle,
Wat een bericht. Erg leuk om te lezen. Jullie beleven al heel wat!
He, wat geinig die foto van Zuid-Afrika! Ik herken het! Die ronde velden zijn speciaal gemaakt om het irrigatiesysteem makkelijk te kunnen laten draaien.
Wij zijn ook geland op Johannesburt (2x) dus vandaar dat ik het herken!
Have fun en ik lees je berichtjes weer!!
Wat een bericht. Erg leuk om te lezen. Jullie beleven al heel wat!
He, wat geinig die foto van Zuid-Afrika! Ik herken het! Die ronde velden zijn speciaal gemaakt om het irrigatiesysteem makkelijk te kunnen laten draaien.
Wij zijn ook geland op Johannesburt (2x) dus vandaar dat ik het herken!
Have fun en ik lees je berichtjes weer!!
Hey Veerle (en de anderen natuurlijk ook hé)
In het eerste dat ik lees heb ik zo het gedacht dat je het wel heel aangenaam vind en je zeker je wel uit de slag zal kunnen trekken. Geniet ervan.
Ook van al de rest dat je zegt doet het me denken aan Afrika. De mannen die naar de (blanke) vrouwen komen in de disco, mensen die heel de tijd staan te zwaaien, de ene die dit doet, de andere dat, het telaat komen (da ga je heel veel zien hoor, nie in opjagen, je gaat heel veel vrije tijd hebben!), een mis die lang duurt, .......
Wat je ook doet, geniet ervan maar wees voorzichtig.
Veel plezier uit Brugge (nu zon en goed, maar zondag regen, maandag nog kouder).
Lotje nu met vriendin naar Rotterdam vertrokken tot zondag, dus ik alleen maar fuiven hé :-)
groetjes nog daar en geniet ervan
dikke kus
Bart (en Lotje)
In het eerste dat ik lees heb ik zo het gedacht dat je het wel heel aangenaam vind en je zeker je wel uit de slag zal kunnen trekken. Geniet ervan.
Ook van al de rest dat je zegt doet het me denken aan Afrika. De mannen die naar de (blanke) vrouwen komen in de disco, mensen die heel de tijd staan te zwaaien, de ene die dit doet, de andere dat, het telaat komen (da ga je heel veel zien hoor, nie in opjagen, je gaat heel veel vrije tijd hebben!), een mis die lang duurt, .......
Wat je ook doet, geniet ervan maar wees voorzichtig.
Veel plezier uit Brugge (nu zon en goed, maar zondag regen, maandag nog kouder).
Lotje nu met vriendin naar Rotterdam vertrokken tot zondag, dus ik alleen maar fuiven hé :-)
groetjes nog daar en geniet ervan
dikke kus
Bart (en Lotje)
Hoi mol,
nog niets gelezen van jou,
wel afgeprint.
Ik krijg het niet op mijn PC (raar, want die van Lotte en Leonie krijg ik wel... en beantwoord ik ook), wel van Bart doorgekregen...
kGa er nu vandoor!
Geniet van je weekend, en tot mails!!!
XXX
nog niets gelezen van jou,
wel afgeprint.
Ik krijg het niet op mijn PC (raar, want die van Lotte en Leonie krijg ik wel... en beantwoord ik ook), wel van Bart doorgekregen...
kGa er nu vandoor!
Geniet van je weekend, en tot mails!!!
XXX
Dag Veer!!
Geniet er van é (allé, kweet da je dat zowiezo gaat doen:-)).
'k Wens je veel friste toe; in je nek ist waarschijnlijk al niet meer zo'n probleem ;-), met je nieuw kort kapsel!
Zoen*Lieze*
Geniet er van é (allé, kweet da je dat zowiezo gaat doen:-)).
'k Wens je veel friste toe; in je nek ist waarschijnlijk al niet meer zo'n probleem ;-), met je nieuw kort kapsel!
Zoen*Lieze*
Jaja, fietsen! Tuurlijk, moet kunnen, 3 fietsende jonge witte madammen. Verwondert het je dat ze bekijks hebben??
Nu, 'k vind het een leuk verslag, met een heleboel nieuws. En 't ziet er reuzegoed uit.
En die kerkdienst, ja dat zal ook wel behoorlijk anders zijn!
In ieder geval : geniet ervan, Mol! 't Ga jullie goed daar!
Groetjes ook van papa en oma.
Nu, 'k vind het een leuk verslag, met een heleboel nieuws. En 't ziet er reuzegoed uit.
En die kerkdienst, ja dat zal ook wel behoorlijk anders zijn!
In ieder geval : geniet ervan, Mol! 't Ga jullie goed daar!
Groetjes ook van papa en oma.
Hee Veerle!!
Klinkt allemaal al weer erg leuk zeg en lekker weer op die paar buitjes na dan. Ja dat zwaaien ken ik ook wel ja. Gaan de kinderen ook aan je hand de hele tijd meelopen? Geniet er maar van hoor!! En leuk dat er nog zoveel andere jongeren zijn.
Hier is dan eindelijk de verwarming klaar. En Mark verhuist.
Kus Selma
Een reactie posten
Klinkt allemaal al weer erg leuk zeg en lekker weer op die paar buitjes na dan. Ja dat zwaaien ken ik ook wel ja. Gaan de kinderen ook aan je hand de hele tijd meelopen? Geniet er maar van hoor!! En leuk dat er nog zoveel andere jongeren zijn.
Hier is dan eindelijk de verwarming klaar. En Mark verhuist.
Kus Selma
<< Home