woensdag, mei 16, 2007
weer een weekje verder...
De hele week zijn we aan het werk geweest voor school. De data invoeren, literatuurstudie en verwerkingen. Dinsdag vertrokken drie jongens van ICT naar een hotel in de stad. Ze wilden voor ze naar huis gingen nog even het gevoel van op reis gaan hebben en de luxe van een hotel ervaren.
Woensdagavond zijn we wat gaan drinken in ons plaatselijk kroegje in Chigwirizano en is States samen met een vriend langs gekomen. ’s Avonds zijn Lotte en ik ingegaan op hun uitnodiging om bij hem thuis iets te gaan eten. Leonie ging naar de jongens van ICT om daar een lekker warme douche te nemen en wij gingen na het eten haar ophalen. Maar ons eten had allerlei vertragingen en uiteindelijk konden we pas na middernacht eindelijk eten. Leonie was samen met de nieuwe teruggekeerd van het hotel dus we moesten ons om haar niet teveel zorgen maken. Het was erg gezellig en er kwamen allerlei bekende vrienden over de vloer. Toen we terug naar huis wilden was er een probleem met de auto waardoor we vast zaten. Maar gelukkig konden we daar blijven slapen. Lotte en ik werden samen in een bedje gelegd in een aparte kamer en het was erg romantisch :) Maar van slapen kwam er niet veel in huis…… voor mij, terwijl Lotte al na een paar minuten lag te snurken.
Na en slaaploze nacht gingen we rond 6.30u weg om onze jongens toch nog te kunnen uitzwaaien voor ze terug naar Nederland vertrokken. De jongens van ICT en electro vertrokken om 7u en de bouwers om 10u. We namen afscheid van hen en toen waren we alleen… met de drie nieuwtjes.
Vrijdagnamiddag zijn we richting de stad vertrokken en onze plannen om voor het avond eten terug te zijn op de Parish zijn mislukt. We bleven hangen met States en zijn vrienden, hielden een drankwedstrijd waarbij degene die geen Engels sprak moest drinken en voor we het wisten was de zon onder. We zijn dan maar allen samen iets gaan eten, een partijtje pool gespeeld en wat gedronken in een leuke bar. Daarna zijn we met zessen naar een andere bar geweest en lieten States achter in de poolbar. En we vonden een plaats waar ze cocktails maken! Onze eerste Malawiaanse cocktail smaakte fantastisch! Nadien gingen we nog naar onze dancing, Chez-untemba, waar we intussen al vaste klant zijn. Later op de avond vonden we daar States terug, “mijn” rijke Indiër en nog veel meer andere mannen. En tegen het einde van de avond was ik alle mannen zo beu dat ik de eerste die nog maar naar me keek wel een klop kon geven. We kregen een lift naar huis en rond 5uur zagen we eindelijk ons bedje. Waren we even 12 uur later thuis dan verwacht…
Ook in het weekend hebben we de hele tijd aan ons verslag gewerkt. Zaterdagavond zijn we heel kort, tot 23uur, uitgeweest in the Culture Club in Chigwirizano en hebben ook deze keer te voet terug gelopen naar huis, maar nu werden we geëscorteerd door drie jongens die –naar eigen zeggen- onze bodyguards waren (hoewel wij breder en ouder zijn..). Zondag hebben we na het werken even gaan kijken naar een voetbalmatch van de Malawi Stars (uit Likuni) tegen een ploeg waarvan ik de naam vergeten ben. En we hebben gewonnen!
Er kwam ook een vriend van Lotte langs, Bram. Hij is hier samen met zes andere studenten, ze studeren allemaal in Delft bouwkunde, waren op een studieproject in Lusaka en zijn nu nog wat aan het rondreizen. Bram had gevraagd of ze misschien bij ons in de Parish konden logeren en de priester vond het geen probleem. Ze zijn twee nachten gebleven en gaan nu verder naar het Noorden en het meer.
En intussentijd blijven wij mooi braafjes verder werken met ons verslag. We kregen van de priester, Peter, de computer van de Parish tot onze beschikking en tot gisteren konden we ook de laptop van Joeri nog gebruiken, waardoor we elk een pc hadden en dus goed konden doorwerken. We komen er wel…..!
Mijn hoest is ook nog steeds niet over. Ik kreeg al een warmwaterkruikje van een vriendelijke jongen in bruikleen (k wist niet dat ze dat hier ook hadden…), en k heb al vaak gehoord dat ik naar het ziekenhuis moet voor medicatie. Een flesje hoestsiroop is intussen al helemaal uitgelikt, zonder resultaat… Misschien moet ik toch maar eens een plaatselijke medicijnman raadplegen…:)
Woensdagavond zijn we wat gaan drinken in ons plaatselijk kroegje in Chigwirizano en is States samen met een vriend langs gekomen. ’s Avonds zijn Lotte en ik ingegaan op hun uitnodiging om bij hem thuis iets te gaan eten. Leonie ging naar de jongens van ICT om daar een lekker warme douche te nemen en wij gingen na het eten haar ophalen. Maar ons eten had allerlei vertragingen en uiteindelijk konden we pas na middernacht eindelijk eten. Leonie was samen met de nieuwe teruggekeerd van het hotel dus we moesten ons om haar niet teveel zorgen maken. Het was erg gezellig en er kwamen allerlei bekende vrienden over de vloer. Toen we terug naar huis wilden was er een probleem met de auto waardoor we vast zaten. Maar gelukkig konden we daar blijven slapen. Lotte en ik werden samen in een bedje gelegd in een aparte kamer en het was erg romantisch :) Maar van slapen kwam er niet veel in huis…… voor mij, terwijl Lotte al na een paar minuten lag te snurken.
Na en slaaploze nacht gingen we rond 6.30u weg om onze jongens toch nog te kunnen uitzwaaien voor ze terug naar Nederland vertrokken. De jongens van ICT en electro vertrokken om 7u en de bouwers om 10u. We namen afscheid van hen en toen waren we alleen… met de drie nieuwtjes.
Vrijdagnamiddag zijn we richting de stad vertrokken en onze plannen om voor het avond eten terug te zijn op de Parish zijn mislukt. We bleven hangen met States en zijn vrienden, hielden een drankwedstrijd waarbij degene die geen Engels sprak moest drinken en voor we het wisten was de zon onder. We zijn dan maar allen samen iets gaan eten, een partijtje pool gespeeld en wat gedronken in een leuke bar. Daarna zijn we met zessen naar een andere bar geweest en lieten States achter in de poolbar. En we vonden een plaats waar ze cocktails maken! Onze eerste Malawiaanse cocktail smaakte fantastisch! Nadien gingen we nog naar onze dancing, Chez-untemba, waar we intussen al vaste klant zijn. Later op de avond vonden we daar States terug, “mijn” rijke Indiër en nog veel meer andere mannen. En tegen het einde van de avond was ik alle mannen zo beu dat ik de eerste die nog maar naar me keek wel een klop kon geven. We kregen een lift naar huis en rond 5uur zagen we eindelijk ons bedje. Waren we even 12 uur later thuis dan verwacht…
Ook in het weekend hebben we de hele tijd aan ons verslag gewerkt. Zaterdagavond zijn we heel kort, tot 23uur, uitgeweest in the Culture Club in Chigwirizano en hebben ook deze keer te voet terug gelopen naar huis, maar nu werden we geëscorteerd door drie jongens die –naar eigen zeggen- onze bodyguards waren (hoewel wij breder en ouder zijn..). Zondag hebben we na het werken even gaan kijken naar een voetbalmatch van de Malawi Stars (uit Likuni) tegen een ploeg waarvan ik de naam vergeten ben. En we hebben gewonnen!
Er kwam ook een vriend van Lotte langs, Bram. Hij is hier samen met zes andere studenten, ze studeren allemaal in Delft bouwkunde, waren op een studieproject in Lusaka en zijn nu nog wat aan het rondreizen. Bram had gevraagd of ze misschien bij ons in de Parish konden logeren en de priester vond het geen probleem. Ze zijn twee nachten gebleven en gaan nu verder naar het Noorden en het meer.
En intussentijd blijven wij mooi braafjes verder werken met ons verslag. We kregen van de priester, Peter, de computer van de Parish tot onze beschikking en tot gisteren konden we ook de laptop van Joeri nog gebruiken, waardoor we elk een pc hadden en dus goed konden doorwerken. We komen er wel…..!
Mijn hoest is ook nog steeds niet over. Ik kreeg al een warmwaterkruikje van een vriendelijke jongen in bruikleen (k wist niet dat ze dat hier ook hadden…), en k heb al vaak gehoord dat ik naar het ziekenhuis moet voor medicatie. Een flesje hoestsiroop is intussen al helemaal uitgelikt, zonder resultaat… Misschien moet ik toch maar eens een plaatselijke medicijnman raadplegen…:)
Comments:
<< Home
Ja man, best dat jij maar 10 vingers hebt, aan elke vinger 1.
Zorg dat je dan toch nog 1 vinger overhoudt voor Brammeke hé :-)
tWordt tijd dat we 3 weken verder zijn, zeker??? dat jullie toch weer wa meer in de realiteit komen te staan!
Nuja, voor de tijd dat het nog duurt...!
Hopelijk geraakt jullie werk wel op tijd en stond af EN wordt het in Ndl dan ook goedgekeurd.
Toedeloe!!!
XXX
Een reactie posten
Zorg dat je dan toch nog 1 vinger overhoudt voor Brammeke hé :-)
tWordt tijd dat we 3 weken verder zijn, zeker??? dat jullie toch weer wa meer in de realiteit komen te staan!
Nuja, voor de tijd dat het nog duurt...!
Hopelijk geraakt jullie werk wel op tijd en stond af EN wordt het in Ndl dan ook goedgekeurd.
Toedeloe!!!
XXX
<< Home