veerle in malawi

Hallo,

Zaterdag hebben we het BAO-spel leren spelen. Dit is hetzelfde als Bantumi, wat op sommige gsm’s zit. Het is een typisch spel voor Afrika en iedereen speelt het hier overal. Het is een houten vlak met 32 gaatjes in en je moet steentjes, bonen, knikkers of wat dan ook rond spelen. Erg gezellig! We leerden het van de jongens die hier overal op straat je vanalles proberen aan te smeren. In ruil trakteerden we hen op een biertje in een gezellig cafeetje en we sleten er zowat de hele dag met de jongens. Er is hier een plaats waar alle straatventers samenkomen en hun waren uitstallen voor de toeristen. En daar kan je dus niet voorbij zonder aangesproken te worden. En durf je erop ingaan dan staan er direct 20 jongens rond je met armbandjes, kettingen, houten beeldjes, dingen gemaakt van kroonkurken, kaartjes en veel meer. Maar als je niets koopt dan blijven ze ook vriendelijk en dus hebben we al een paar vrienden gemaakt. Een erg gezellige sfeer en ze willen ons ook leren djembe spelen, nodigen ons uit naar het meer en zijn gewoon vriendelijk....
Zaterdagavond zijn we alweer uitgeweest. Het uitgaansleven is hier echt veel bruisender dan bij ons. Iedereen staat constant te dansen, want met deze ritmes is stilstaan haast ondenkbaar. In de bar waar we uitgaan konden we ook voetbal volgen (zag ik de belgen verliezen tegen Portugal :) ).

Zondag hebben we net zoals thuis een rustig dagje genomen. Lotte was weer de hele dag naar de kerk en wij genoten van het lekkere luilekkerleven. Leonie en ik gingen wat wandelen in de buurt en kwamen in Likuni op het terras terecht en maakten daar ook nieuwe vrienden. Vooral omdat we iedereen konden imponeren dat we BAO kunnen spelen, want dat vinden ze allemaal erg leuk...

Maandag hebben we weer een dagje vol wachten gehad. De man van ACEM ging ‘s ochtends langskomen, maar zagen we niet. In de namiddag zijn we wat gaan wandelen tot de school waar de jongens aan het bouwen zijn en hoorden dat Flemmings (zo heet die man van ACEM) daar ook werd verwacht. We wachtten dus op hem en konden uiteindelijk hem spreken. We vroegen of hij een afspraak kon maken voor ons met het ministerie van Agriculture en dat ging hij regelen. En we brachten hem ook op de hoogte van onze reisplannen, wat hij alleen maar aanmoedigde :)

Dinsdag zijn we naar het NRC geweest en hebben nogmaals de opdracht besproken. Mijn buddy voor de interviews bij de boeren wordt Nitesy, die voor mij alles in het Chichewa gaat vertalen en terug. We hebben concreet afgesproken dat we op maandag 16 april beginnen met de interviews. De leerlingen hebben nu examens en zijn straks ook met vakantie, dus schoof alles een beetje op. En dit komt mooi uit, want wij willen graag ook beetje vakantie nemen.

Vandaag, woensdag zijn we naar het ministerie van Agriculture geweest, samen met Flemmings. We kwamen bij de Director of Minister of Agriculture for crops. We kregen dus heel wat informatie, maar allemaal rond gewassen. Erg interessant (hoewel de man echt snel praatte en k een heel stuk niet heb kunnen volgen daardoor..). En Flemmings gaat nog een afspraak maken voor ons met de man die verantwoordelijk is voor de dieren, ipv de gewassen.

Vrijdag gaan we op vakantie! Leonie en ik gaan mee met de drie bouwjongens op avontuur. We gaan met de boot naar Likomo Island, wat eigenlijk in het vaarwater van Mozambique ligt maar toch bij Malawi hoort... Ben ik dan toch half in Mozambique ook geweest :). We blijven dan vier dagen op het eiland en komen dan met de boot terug naar het vasteland, helemaal onderaan het meer aan Monkey Bay, (Cape McClear). En vandaaruit trekken we verder naar het zuiden. In Zomba kunnen we bij een priester logeren die een vriend is van onze priester, Peter. En we willen ook Blantyre en Mount Moulange doen. Want de berg is de tweede of derde hoogste berg van Afrika, dus die moeten we op z’n minst toch gezien hebben...
Dit wil dus zeggen dat jullie mij twee weekjes gaan moeten missen, want tijdens mijn vakantie zal ik geen computers zien denk ik.... Maar daarna komt er een lang reisverhaal online te staan!

Groetjes,
Veerle